Синът ми, на 10 г., е умно, мило, още по детски наивно дете. Също така е и амбициозен и обича да печели, но не успява да приеме, че за да постигне целите си, трябва да положи и съответни усилия. Той е спортист, много добър, но има натрупани определени грешки, които може да преодолее само с "правилни" тренировки. Не си пести физическите усилия, но определено не проявява нужното старание целенасочено и последователно сам да си наложи избягване на прословутите грешки. Провеждали сме много разговори с детето, но явно с баща му не успяваме да намерим правилния подход.Не знам как да му помогна, чувствам се много объркана, защото детето наистина страда от неуспехите си, но не иска да се откаже, а същевременно явно му липсва психическа зрялост само да осмисли какво трябва да направи, за да подобри представянето си.