Jump to ratings and reviews
Rate this book

Готвачката на Химлер

Rate this book
Известният френски журналист и писател Франц-Оливие Жизбер се е заел с амбициозен и виртуозно изпълнен проект – разказ от първо лице на над стогодишната Роз, свидетел на всички трагични световни събития на двайсети век.
Жена с драматично минало и скандална репутация, Роз е гениална готвачка, но и хландокръвен убиец, когато се отдава на голямата цел на живота си - да си отмъсти за преживяното. А то е смайващо: жертва на арменския геноцид, на нацистката окупация на Франция и, косвено, на културната революция на Мао. Твърде много драми за една единствена книга, би се сторило на някого, но след като я прочетем, си даваме сметка, че човечеството има точно такава история и че животът на някои хора е имал точно такъв развой. Стига въображението ни да се остави на действителността - исторически достоверно реконструирана от автора, - която понякога е по-силна от измислицата.
В края на живота си Роз е собственик на ресторант в Марсилия. Внезапно тя открива, че някъде в Германия има внук, син на нежеланата й дъщеря от нацистки офицер, която тя е изоставила. Това я подтиква да напише мемоари, в които поради възрастта, мъдростта и каления си в житейски драми характер няма да спести нищо на главните герои на историята на двайсети век. Описва от първо свидетелско лице виновниците за погрома над арменците, близкото обкръжение на Хитлер, обществото на френските колаборационисти, кръга приближени на Мао и им отдава заслуженото, като споделя суровата истина, вещо подправена с интригуващи битови подробности. Развенчава донякъде и ореола на известни френски интелектуалци от средата на века като Жан Пол Сартър, спира се и на връзката му със Симон дьо Бовоар. Не остава длъжна никому и в края на живота си, след поредица от лично проведени отмъстителни акции е достатъчно мъдра да сподели, че „ако Историята е адът, то Животът е раят“.
В романа има и голяма любов, и мъчителни загуби, и удовлетворението, което само ходът на живота може да донесе под формата на мъдрост. Не липсват и няколко от най-добрите рецепти на готвачката, щедро споделени в края на книгата, сякаш да потвърдят тезата, че животът си иска своето въпреки хода на историята.

318 pages, Paperback

First published January 1, 2013

Loading interface...
Loading interface...

About the author

Franz-Olivier Giesbert

101 books20 followers
Franz-Olivier Giesbert est un journaliste, présentateur de télévision et écrrivain français.

Ratings & Reviews

What do you think?
Rate this book

Friends & Following

Create a free account to discover what your friends think of this book!

Community Reviews

5 stars
273 (16%)
4 stars
567 (34%)
3 stars
531 (32%)
2 stars
203 (12%)
1 star
73 (4%)
Displaying 1 - 30 of 189 reviews
Profile Image for K..
4,075 reviews1,143 followers
April 18, 2017
Trigger warnings: rape, child sexual abuse, genocide.

ETA: Having reflected on this for 24 hours now, I think that extra half star was pretty fucking generous. This book was terrible. 0/10, would not recommend.

Original review:
1.5 stars.

So one of my colleagues asked me a few days ago if I wanted to borrow this. I was dubious based on the title and the blurb, but she assured me that it was quite funny, so I figured I'd give it a go.

I don't know what book she read, but it sure as shit wasn't the one I read.

The title and cover art implies something very specific. The blurb says that it's a black comedy about revenge. Instead what I got was the story of one woman's life and the huge amounts of sex that she had.

This is one of those situations where you're reading a book with a female protagonist and you can just TELL that the author is a dude. You can just TELL. Because this book could have been so much better than it was. I mean, in the course of the story, Rose survives the Armenian genocide, several very abusive situations, World War II, the death of her husband and children in the Holocaust, and Maoist China. So if it HAD been a book where this woman revenge plots her way through 20th century history, it could have been INCREDIBLE. (And honestly, her survival during some of the most brutal events of the 20th century is what gained it that extra half star. But it was a close call.)

Instead, we're treated to baffling amounts of description of her sex life, and then "Oh no, my husband and kids are dead. BUT THEN I HAD MORE SEX SO IT'S OKAY." Like...????

Add in the fact that Rose is a rape survivor and a survivor of child sexual abuse but IT'S LITERALLY NEVER REFERRED TO AS THAT, and I was full of rage towards this book. She's eight when she survives the Armenian genocide. She only survives because a grown-ass man in a position of power thinks she's beautiful and takes her home where she's made to perform oral sex on him and call him "master".

When she's ten or eleven, he tires of her and sells her on to another old fat dude who repeatedly rapes her while they're travelling from Turkey to France. And then, years later in Nazi Germany, she's pushed up against a wall and raped by one of Himmler's troops and ends up pregnant.

But there's WAY more sex in it than that. She tells us that over 13 years, her second husband gave her 4000-and-something orgasms. Like, she wrote them all down and added them up during their marriage. She repeatedly cheats on her first husband with a random restaurant patron. She spends half her 20s fucking her first husband like a rabbit in heat. She has the best sex of her life with a gay man and spends the rest of her life trying to seduce gay men in an attempt to replicate that sex. And then after her second husband dies, she's all "I was too old to find a man by then, so I just turned to masturbation instead. Then I decided I may as well try fucking a woman. I mean, why not?"

Okay, but like...WHERE IS THE PLOT??? And where the fuck was her character?! She had basically no personality other than being horny 24/7 and occasionally disguising herself as a boy to murder people who've wronged her.

Oh, and there's a touch of magical realism in that she has a pet salamander that talks to her. Not even kidding. I still don't know what the point of it was.

So we had all of that shit. And then we added in a disturbing level of almost hero worship towards the worst of the worst in the Nazi party and in Maoist China. She ends up working for Himmler and they're totally having an emotional affair that's only not consummated because she ends up pregnant from the rape. It's a frightening amount of humanisation towards Himmler, towards Hitler, towards Mao.

Rose provides them with herbal medicine to cure their aches and pains. She cooks their favourite meals and encourages them to become vegetarians. She cares for them and about them. And frankly, that's pretty fucked up. Especially for a woman whose husband dies in a concentration camp.

Trigger warnings for rape, antisemitism, paedophilia, child abuse, genocide, abortion attempts, and just flat out murdering animals. If someone can explain to me why I bothered to finish this shit, I would greatly appreciate it.
49 reviews2 followers
July 20, 2013
J'ai trouvé ce roman très agréable à lire: malgré les catastrophes successives qui s'abattent sur la protagoniste, celle-ci raconte sa vie avec un humour mordant et un indéfectible goût de la vie. Si certaines situations sont un peu exagérées, le roman reste crédible et terriblement agréable à lire !
Profile Image for Mari Carmen.
490 reviews78 followers
May 7, 2016
Realmente fantástico, de esas lecturas que estás deseando retomar en cualquier momento del día.
Rose es sencillamente maravillosa, con una fuerte personalidad que en más de un momento te saca una gran sonrisa.
Altamente recomendable.
Profile Image for Carmen.
188 reviews9 followers
February 17, 2014
Mézclese a una abuela centenaria con afán de venganza, nazis, sexo, genocidio armenio, más sexo, la persecución a los judíos y la Shoá, lesbianismo, Mao, Estados Unidos, la Segunda Guerra Mundial, colaboracionistas, asesinatos, pobre huerfanita a la que suceden todos los males, un montón de nombres famosos, citas literarias para darle un aire cultureta al conjunto, unas recetas de cocina, agítese, y se obtiene esto.

El siglo XX, el siglo de la megamuerte, condensado en 300 y pico páginas. El dolor y el sufrimiento de tanta gente se merecen algo mejor que este libro. No dudo que será un bestseller, tiene todos los ingredientes. Menos el de la buena literatura: no tiene sentimiento alguno, ni pasión, ni profundidad.

Que las reseñas editoriales lo describan como "hilarante epopeya" y aludan constantemente al humor que destilan las páginas de este libro me hacen plantearme si estamos hablado de la misma obra; no he visto ese supuesto humor por ninguna parte. Si la "gracia" es que una anciana de ciento y pico años no parezca tener achaques y vaya por ahí con una Glock en el bolsillo, impartiendo justicia, suspirando por los adolescentes y recordando su azarosa vida como quien se bebe un café, lamento decir que a mí no me ha parecido nada divertido. Además, tantas peripecias, si bien enganchan al principio y te hacen seguir leyendo para ver qué pasará a continuación, tienen el efecto contrario conforme pasan los (brevísimos) capítulos: tanta inverosimilitud, tantas cosas tremebundas que le ocurren a una sola persona, tal cúmulo de acontecimientos y personajes célebres con los que la protagonista se cruza, al final cansan.

Para leer una tarde si no se tiene nada mejor a mano y olvidar a continuación. Si lo que pretende el autor, como parece ser por los títulos que cita en la bibliografía, es interesar al lector por tragedias como el genocidio armenio o la hambruna de Ucrania, hay mejores libros a los que acudir que éste.
Profile Image for Susana.
971 reviews180 followers
October 3, 2017
Tenía mucha curiosidad por leer este libro, por ver como podían ser las "hilarante epopeya" de la cocinera de Himmler, sólo para descubrir un libro muy superficial, que se pasea por eventos definitorios en la historia mundial reciente, parte del genocidio armenio, los nazis, Mao y la china revolucionaria y el mayo francés, sin profundizar, ni hacer una crítica. Hasta las venganzas que ejecuta contra aquéllos que considera culpables, son tontas, sin sentido.

Siento que perdí miserablemente horas de mi tiempo leyendo este libro. Lo único que rescato del libro es esta frase: "La generosidad es un regalo que uno se hace a sí mismo"
Profile Image for Sonia.
309 reviews119 followers
June 14, 2014
Una vez pasado el primer capítulo no debería haber seguido leyendo. Nos presenta a la protagonista, una anciana con una edad ridícula de 105 años para que así la historia de su vida sea capaz de abarcar dos guerras mundiales, que nos tiene que caer bien, o no, porque a esa edad anda con una pistola en el bolso que no teme esgrimir y tiene deseos sexuales por jóvenes a los que saca más de un lustro. Si en ese comienzo, la persona que te va a acompañar en toda la narración te parece irreal y para colmo te cae gorda, mal vamos. Y no mejora...
A partir de ahí se desencadena una relación de las desgracias que han configurado la vida de la cocinera del título, contadas con cierta despreocupación en un intento de horrorizar y escandalizar pero a la vez tratadas de una forma tan trivial que roza el amarillismo puro. Los períodos de felicidad y dicha, que también debía haberlos, se pasan por encima, no son interesantes. Todo ello salpicado por los ejercicios de venganza de la propia anciana que cree en el descanso de su alma y su cuerpo a través de la justicia ejercida por su propia mano (discutible el término justicia en muchos casos).
En general una narración estrambótica, violenta, poco creíble y para colmo aburrida que no recomendaría a nadie.
Profile Image for Simona.
936 reviews211 followers
December 2, 2016
Leggero, divertente, piacevole sono solo alcuni degli aggettivi che vengono in mente leggendo questo romanzo di Giesbert.
Grazie a Rose, una vecchietta di 105 anni con cinque denti, ma con tanta voglia e gioia di vivere, scopriamo o meglio ripercorriamo la storia del XX secolo attraverso le vicissitudini e gli eventi caratteristici.
Dal suo ristorante di Marsiglia, è passato il fior fiore della letteratura e dei personaggi del XX secolo. Tante le figure ed i personaggi che hanno reso grande il secolo e che si sono seduti al suo tavolo: da Sartre a Simone De Beauvoir sino a Hitler, ma anche Himmler e molti altri.
Un corollario di personaggi e storie che hanno contraddistinto il secolo raccontati con garbo ed ironia, ma anche un pezzo di vita che difficilmente dimenticheremo.
Profile Image for Carmen SP.
223 reviews5 followers
February 13, 2016
Al principio me gustaba mucho, emotivo, me recordaba a la ladrona de libros, con la diferencia que la niña me parecía mas vengativa, guerrera, y ya de anciana con un puntito de pervertida... Vamos todo un personaje que te cae bien o mal pero no te deja indiferente. Lástima que está sensación sólo ha sido la primera parte del libro, hasta que a partir de la segunda mitad del libro me ha parecido aburrido... Un libro mas de la segunda Guerra Mundial y del holocausto judio, con la diferencia que hay libros muy buenos, mas emotivos o mas realistas que retratan esta época.
Profile Image for Havana Blues.
18 reviews5 followers
August 29, 2014
zase mi chybí možnost půlhvězdičky. tři jsou moc, dávám je za rychlost, s jakou se to četlo. příběhy stopětileté stařenky jsou... rychlé spotřební zboží, vhodné místo televizní detektivky. pop. libo genocidu Arménů? holocaust? sartra? vraždu jedem či pistolí? všechno skladem, v půvabném balení. mluví o všem, na hloubku se nepustí nikde.
Profile Image for Emilie Maes.
16 reviews
January 31, 2024
Livre qui se lit vite, on y découvre la vie de Rose, une centenaire au passé incroyable.
La dernière partie du livre est un peu poussive mais néanmoins on a toujours envie de savoir ce qui va se passer ensuite dans sa drôle de vie.
Une lecture facile sans prise de tête.
Profile Image for Marisolera.
750 reviews136 followers
January 28, 2020
El hilo de la historia tiene que ver con "El abuelo que saltó por la ventana y se largó" en el sentido de que también es una historia contada por una persona muy mayor (en este caso Rose, 105 años) que ha vivido todas las desgracias posibles del siglo XX y ha viajado por todo el mundo y conocido a mucha gente importante. Pero lo que en el otro libro te hacía partirte de risa, en éste no.

Rose es una niña armenia cuando los turcos deciden cargarse a cuanto armenio viviente encuentren. Del genocidio armenio se acaban de cumplir 100 años sin que el común de los mortales sepamos nada. Rose se ve sola, huérfana y en grave peligro, es arrestada por los turcos que la venden a un ricachón que abusa sexualmente de ella y luego la vende a otro. Y ahí se inicia un periplo vital que la lleva de Turquía a Francia, de Francia a Alemania, de Alemania a Estados Unidos, de ahí a China y vuelta a Francia. En todos esos lugares pasa una penalidad tras otra, con algunos momentos de felicidad absoluta. Y va cocinando sus venganzas y matando a la gente que le ha hecho mal.

El colmo de sus males es cuando los nazis se llevan a su marido y a sus hijos y ella pide ayuda a Himmler, que está enamorado de ella, para encontrarlos. Pero es que la relación de Rose y Himmler es extraña. Y una no acaba de entender qué hace ahí, por qué aguanta tanto.

No me ha acabado de convencer.
Profile Image for Carla.
37 reviews6 followers
September 13, 2016
Una de las cosas que más me han gustado es el hecho de que, a pesar de narrar las más grandes tragedias del siglo, parte de una base de humor que le quita ese dramatismo. Rose es un personaje muy vengativo, característica que saca de su creador Franz-Olivier Giesbert, pero no en el sentido de quererse vengar de una persona, sino contra los grandes criminales de la historia como son Hitler, Stalin, Mao… En este libro, no se crea un ambiente que atrape al lector, porque no es necesario. El hilo que engancha al lector es la gran personalidad de Rose, parece que sea un personaje real puesto que como bien dice Franz, el escribe pero Rose cuenta y él se deja guiar.

Por último voy a compartir con vosotros un sentimiento que me ha dejado este libro y es la decepción, porque a pesar de que el libro me ha gustado y es muy fiel a la Historia, no tiene nada que ver con su título. Yo me imaginaba una historia enfocada más en el nazismo, pero que ha resultado centrarse más en el siglo XX en general. A pesar de ello me ha dado un punto de vista distinto, en cierto modo desde dentro del propio siglo.

Toda mi reseña sin spoilers: https://bibliobibulics.wordpress.com/...
Profile Image for Francis.
346 reviews
April 24, 2014
"Vivid cada día como si fuera el último.
Olvidadlo todo pero no perdonéis nada.
Vengaos los unos de los otros.
Desconfiad del amor: se sabe cómo se entra pero no cómo se sale.
No dejéis nada nunca en vuestro vaso, ni en vuestro plato, ni a vuestra espalda.
No dudéis en caminar contra corriente. Sólo los peces muertos la siguen.
Moríos vivos."

Estos son los siete mandamientos de Rose, una cocinera que sobrevivió a las mayores barbaridades del siglo XX. El genocidio armenio, los horrores del nazismo y las fatalidades del maoísmo.

Con ciento cinco años decide echar un vistazo a su vida y compartirla con el lector. Con una prosa maravillosa y una pistola en el bolso, esta mujer narra la crueldad y la belleza de la vida con una alternancia pasmosa.

Hacía tiempo que no leía un libro tan conmovedor, real y cruel a la vez. Muchos de los pensamientos de Rose han pasado en algún momento de mi vida por mi mente y eso lo hace tan maravilloso. Que la crueldad sea tan real y el amor tan doloroso.

Esta historia es una preciosidad y la recomiendo y ensalzo como un gran libro para nuestros días.

No lo dejéis pasar.
Profile Image for Zuzana.
166 reviews32 followers
September 15, 2014
ID Bosorka napsala recenzi, pod kterou se klidně stokrát podepíšu a v které mi nic nechybí ani nepřebývá, takže se mi nechce vymýšlet ji znovu. Kopíruji:

"Zklamání. Zprvu připomínalo Stoletého staříka, ale příběh spíše bředl, než nabýval na síle. Autor jako by se nemohl rozhodnout, jestli chce psát drama, nebo komedii. Snažil se o lehký tón a zároveň zásadní témata a mezitím proháněl hlavní hrdinku napříč dějinami 20. století. Dohromady mu to ale příliš neklape. Kuchařka Róza je dost nesympatická osoba, která navzdory tomu, že přichází o většinu svých blízkých, má starost především o sebe a svůj sexuální život. Občas, aby to nepůsobilo příliš bezcitně, roní kýble slz, což ovšem popisuje tak věcně, že jí smutek nelze věřit. Historické pozadí příběhu je mnohdy nadbytečné, jen aby tam bylo, jen aby autor něčím příběh takříkajíc okořenil. Nakonec ovšem vznikla nepříliš zábavná splácanina, u níž jsem měla mnohokrát chuť ji odložit a nemořit se s ní až do konce."
Profile Image for Maria Marina.
1 review
January 8, 2020
Чувствам се задължена да напиша отзив, заради лошите такива, които прочетох. Въпреки тях реших да дам шанс на произведението и много много ми хареса. Чудесна, динамична, интересна, забавна и шокираща история. За да съм честна на доста места не е много фактологически прецизирана, но това все пак е художествена творба и нейната стойност, според мен, е в това че държи читателя в историята, поне при мен беше така. Аз бях завладяна, прочетох книгата за няколко дни в промеждутъците ми за четене с голямо желание и нетърпение и не спирах да си мисля за нея, не спирах да проверявам разни факти намерили място в историята, а накрая вместо да ми стане тъжна както обикновенно се чувствам след като довърша някоя хубава история, ви стана изключително приятно, че съм дала шанс на тази.
Profile Image for Pharlap.
160 reviews
December 27, 2017
Story about someone, who experienced first hand some of worst atrocities of XX century. Add to it a culinary talent and brushing shoulders with a few famous people.
It could have been such a good book. But is not.
Is there something missing?
No, quite opposite it is dominated by sex, sex, rape, children abuse, just name it.
I appreciated the construction of the book and managed to read it to the end, but the final verdict is - disgusting.
Profile Image for Hermien.
2,167 reviews60 followers
September 6, 2016
Overall I was disappointed with this book even though it was not entirely uninteresting. The title certainly is misleading and I couldn't really see what point the writer was trying to make (if he was). I also didn't like Rose much.
Profile Image for Virginia.
1,184 reviews14 followers
July 30, 2023
Sencillamente horrible, La cocinera de Himmler, es uno de esos libros que pretende resumir la historia de todo un siglo, usando la vida de una persona. Ni que decir tiene que el resultado resulta enrevesado y artificial, lo que convierte la lectura es una absoluta tortura pese a sus poco más de 300 páginas.

Hablemos claro. A pesar del gran éxito que ha cosechado en Francia, su país natal, Franz-Olivier Giesbert, es un absoluto desconocido en gran parte del mundo. Y sinceramente no me extraña. Giesbert es un escritor mediocre que posee un estilo de escritura simplón, ejecutado con poco ingenio y peor estructurado. Para conseguir esto se apoya en una prosa dinámica pero aburrida, con un desarrollo nefasto, un lenguaje funcional sin nada a destacar y unas descripciones excesivamente burdas e insustanciales como para ser útiles. Pero, sin duda alguna, lo “mejor” de este libro son sus personajes. Con una construcción pésima, muy poco trabajados y peor perfilados, los individuos que van desfilando por estas páginas son un espanto literario, siendo la peor de todos ellos la protagonista, Rose, personaje irritante, absurdo y el principal motivo por el que esta novela se va al traste.

En este caso el título es puramente anecdótico y seguramente puesto con motivos comerciales editoriales. Y es que esta novela nos lleva a través de un viaje sumamente improbable y demasiado tortuoso como para poder leerlo sin secuelas. Pero para poner en contexto haré un pequeño resumen de la historia. Así que básicamente seguimos a Rose (aunque no se llama realmente así) que nos va contando una vida llena de pesares y azares que, curiosamente, coinciden con los grandes dramas de la época. Superviviente del genocidio armenio, esclavizada, observadora en primera línea de los horrores del nazismo y del maoísmo, Rose nos va desgranando una historia llena de venganza, sexo y estúpidas observaciones emocionales que no interesan a nadie. Y es que pese a que Rose transita por todas estas desgracias lo hace desde muy lejos y de manera superficial, o así te lo da a entender el propio autor. Por lo que al final tenemos una centenaria pesada y rodeada de elementos de dudosa calaña moral. Vamos, como ella misma. Así que terminas agotada de tanta absurdez, tanto delirio y tanta emoción desbordante. Y el desenlace está a la altura del libro. Resulta igual de decepcionante aunque le quieran dar una pátina de optimismo y vestirlo de lección vital.

En suma, La cocinera de Himmler es una lectura intrascendente y prescindible que no sirve ni siquiera para pasar el rato. Su delirante trama, su tediosa protagonista y unos escenarios representativos de una época por separado, pero que juntos no armonizan ni a patadas, hacen que la lectura de este libro rechine. Si me aceptáis un consejo, no os acerquéis a Himmler ni, por supuesto, a su cocinera.
Profile Image for Quanti.
799 reviews27 followers
April 16, 2017
Příliš mnoho mrtvol. Příliš mnoho sexu. Příliš mnoho neuzavřených vedlejších příběhů . Ve třetí třetině už jen nastavovaná kaše a zároveň rychle profrčené a odbyté (to jsem netušila, že jde zkombinovat!), ale velmi mě bavila interpretace Taťány Medvecké, takže zaokrouhluju nahoru (a rychle to uteklo).
Profile Image for Martha Juarez.
3 reviews
October 14, 2018
Simplemente maravilloso, aprender sobre la diversidad de pensamientos y los estragos que deja una vida tan difícil... me encanto
Profile Image for Mi Camino Blanco.
274 reviews37 followers
April 23, 2017
¿Hilarante epopeya? Otro libro que me demuestra que los resúmenes de las portadas son puro marketing y no del bueno. Acepto lo de epopeya pero debo cambir hilarante por terrorífico. No hay nada de divertido en los acontecimientos que conforman la vida de esta mujer de nada menos que 105 años, edad necesaria para que pueda haber sido testigo de prácticamente todos los cruentos acontecimientos del siglo XX: el genocidio armenio, las dos guerras mundiales y hasta la China de Mao.

Si el sentido del humor proviene de la presentación de este personaje tan poco creíble, yo no lo he terminado de captar. No obstante, creo que dejando a un lado la manera elegida para desarrollarla, la idea subyacente a esta novela es que la Historia con mayúsculas parece un ente vivo, algo más que la mera suma de historias individuales, tiene entidad propia y transcurre de modo independiente aplastando en su devenir los planes del individuo, que únicamente parece que tiene la opción de adaptarse para sobrevivir.

https://www.micaminoblanco.blogspot.c...
17 reviews
August 4, 2019
Enlevant! Bien écrit! Bonne recherche historique sur les plus grands crimes du XXe siècle.
Profile Image for Paola.
279 reviews15 followers
November 17, 2023
No es tan malo como todo el mundo dice, al menos hay unas referencias históricas correctas, pero definitivamente no es bueno. La línea temporal de 2012 es extrañisima, ¿Vieron lo que está haciendo la mujer que clama tener 105 años?! Y las otras líneas temporales se sienten vacías(ni siquiera voy a entrar a desenredar el tema de la banalización de la pedofilia). En conclusión, creo que con suerte me habré olvidado de este libro en 2 meses.
Profile Image for Wal.li.
2,208 reviews56 followers
April 10, 2015
Das Jahrhundert der Mörder
Eines Abends wird die fast 105jährige Rose auf dem Heimweg von ihrem Restaurant von einem Jugendlichen überfallen. Allerdings ist Rose keine alte Dame, die so ein Erlebnis aus der Bahn wirft. Lieber hält sie dem jugendlichen Verbrecher ihre Glock unter die Nase und verhilft ihm zur Flucht. Wohlbehalten daheim angekommen surft sie noch ein wenig durch die Partnerbörsen. Meist belässt sie es allerdings bei den virtuellen Bekanntschaften, da sich herausgestellt hat, dass man es doch merkt, wenn sie bei der Altersangabe zu sehr untertrieben hat. Und nun ist Rose bereit, ihre Memoiren niederzuschreiben.

Ein Kaleidoskop des letzten Jahrhunderts öffnet sich vor den Augen des Lesers. Roses außergewöhnliche Biographie beginnt mit dem Genozid an den Armeniern im Jahr 1915 als ihre gesamte Familie umgebracht wird und Rose nur mit zweifelhaften Glück in einem Harem unterkommen kann. Doch schon in dieser Phase ihres Lebens zeigt sie ihre herausragende Stärke, die sie während ihres ganzen Lebens nicht verlässt. Gestählt durch die Ereignisse geht Rose ihren Weg, halbe Sachen kennt sie nicht. Ihre Gefühle sowohl Liebe als auch Hass sind immer groß und echt. Noch in jungen Jahren landet sie in Frankreich wo sich die Liebe zum Kochen ihre Bahn bricht. Mit Erfolg führt sie verschiedene Restaurants der provenzialischen Küche. Nie jedoch vergisst sie, was ihr oder ihren Liebsten angetan wurde. Ihr Schwert der Rache ist durchaus scharf und kann das Leben so mancher Übeltäter kosten.

Auch mit über Hundert noch eine Frau mitten im Leben, die eine Menge zu erzählen hat. Mit Witz und großer Energie nimmt Rose die Leser für sich ein. Schon nach den ersten Worten wünscht man sich so in vollem Saft alt zu werden. Klein und gehässig, fast kann man sie sich vorstellen. Und dennoch mit großer Leidensfähigkeit, von Liebe, Hass und Rache beseelt führt Rose durch das Jahrhundert der Mörder. Eine kraftvolle Persönlichkeit, die an einige weniger bekannte Aspekte des zwanzigsten Jahrhunderts heranführt und schonungslos schildert. Ein Buch, das zu weiterführender Lektüre anregt und auch zum Ausprobieren der Rezepte, die am Schluss angefügt sind.
4,5 Sterne
Profile Image for Iblena.
391 reviews28 followers
October 22, 2014
Rose, ha sido espectadora de una serie de acontecimientos que escribieron la historia del convulsionado siglo XX y que marcaron su propia vida. A pesar de las injusticias, la maldad y el horror provocado por las guerras, las revoluciones y el genocidio de la que es una superviviente, está lejos de ser una víctima..Rose es una luchadora incansable, valiente, irónica y mordaz…amante de la vida pese a su “especial sentido de la justicia”. En brevísimos capítulos la cocinera de Himmler nos habla sobre la “otra cara del líder de las SS y principal gestor del holocausto, de su encuentro con Hitler, de sus amores, sus amantes, sus muertos, del sexo, de sus recetas de cocina, sus viajes, sus odios y su sed de venganza, todo ello mezclado con un poco de humor negro.
La novela es entretenida y está escrita de una forma ágil y sencilla que no aburre, pero que al final se vuelve un poco floja….No la calificaría de hilarante epopeya, ni como el mejor libro leído en mi vida, pero cumple su cometido que es entretener. Algo que me ha gustado muchisimo son esas frases con las que Rose obsequia al lector en varios fragmentos del libro que me hicieron reír y reflexionar al mismo tiempo he aquí una cuantas:

“…pero la belleza necesita defectos para mostrar su esplendor.”

“…es justo pensar que las hormigas son el futuro del mundo.
Esclavistas, saqueadoras y guerreras, tienen todas las cualidades necesarias para sustituir a la especie humana cuando su codicia compulsiva la haga desaparecer de la faz del planeta.”

“Las personas no son del todo negras o blancas, sino las dos cosas a la vez, eso cuando no son completamente grises. “

“No hay amor verdadero sin angustia. La angustia de que todo se detenga en cada instante. La angustia de que la vida se lleve de pronto todo lo que ha dado.”

“El mundo está mal hecho: el sol se pone siempre cuando más se lo necesita.”

“La vida hay que bebérsela deprisa, antes de que nos quiten el vaso.”
Profile Image for Sophie.
146 reviews8 followers
November 6, 2015
Je suis vraiment perplexe devant le succès de ce livre. Le personnage principal est éminemment antipathique et écrit d'un point de vue masculin d'une manière grossièrement apparente. Le name-dropping est insupportable - le livre est dédié à "Elie W." et, quelques pages plus tard, le narrateur raconte qu'Elie Wiesel est venu dîner au restaurant avant de préciser "une figure importante du XX° siècle". Merci pour l'information. De manière générale, la façon dont les personnages ayant vraiment existé sont écrits est vraiment perturbante, qu'il s'agisse du traitement de Sartre ou d'une anecdote sortie on ne sait d'où, mais vraiment humiliante, sur Johnny Halliday. On a l'impression que l'auteur règle ses comptes d'une manière pour le moins infantile. Le plus dérangeant sans aucun doute, c'est le style, qui passe de soutenu à très vulgaire d'une ligne à l'autre, et qui est vraiment en décalage par rapport aux personnages (la grand mère qui s'exclame à tout bout de champ "putain de bordel de connerie de merde !" quand quelques instants auparavant elle disait "Qu'as-tu fait", etc). Bref, la figure de la "grand-mère-badass" est vue et revue et la vision usée et pénible de FOG n'y apporte vraiment rien.
Profile Image for Carla.
37 reviews6 followers
September 8, 2016
Una de las cosas que más me han gustado es el hecho de que, a pesar de narrar las más grandes tragedias del siglo, parte de una base de humor que le quita ese dramatismo. Rose es un personaje muy vengativo, característica que saca de su creador Franz-Olivier Giesbert, pero no en el sentido de quererse vengar de una persona, sino contra los grandes criminales de la historia como son Hitler, Stalin, Mao… En este libro, no se crea un ambiente que atrape al lector, porque no es necesario. El hilo que engancha al lector es la gran personalidad de Rose, parece que sea un personaje real puesto que como bien dice Franz, el escribe pero Rose cuenta y él se deja guiar.

Por último voy a compartir con vosotros un sentimiento que me ha dejado este libro y es la decepción, porque a pesar de que el libro me ha gustado y es muy fiel a la Historia, no tiene nada que ver con su título. Yo me imaginaba una historia enfocada más en el nazismo, pero que ha resultado centrarse más en el siglo XX en general. A pesar de ello me ha dado un punto de vista distinto, en cierto modo desde dentro del propio siglo.

Toda mi reseña sin spoilers: https://bibliobibulics.wordpress.com/...
Profile Image for Geneviève.
2 reviews1 follower
July 26, 2017
Intéressant au début captivant même et puis à mi chemin on est vite déçu. Pour reprendre les mots d'une amie c'est comme un ballon qui dégonfle. Le personnage principal, Rose, est riche en couleurs et on s'y attache rapidement, ce qui fait qu'on continue pour lui être fidèle à lire pour arriver à la fin du livre.
Le titre est selon moi inapproprié, il ne reflète qu'une partie de la vie de Rose. Quelque chose de plus général aurait mieux convenu.
Malgré tout la lecture de ce roman marque par l'empreinte qu'il laisse, celle de la vaste épopée du XXième siècle. Le style de Giesbert est également très agreable et on ne peut s'empêcher de noter quelques unes de ses phrases comme maximes pour le futur.
En conclusion, ce roman peut être un bon compagnon de vacances, lorsqu'on a envie que de légerté, d'aventures, et d'un peu absurde.
Profile Image for aLejandRø.
332 reviews3 followers
September 22, 2018
Protagonizada por una anciana armenia de 105 años, amante de los gatos, el sexo y la buena cocina, “La cocinera de Himmler” se podría sintetizar como un cruce entre la grandiosa “El abuelo que saltó por la ventana y se largó” y Arya “No one” Stark.
Incorrecta y vengativa, Rose relatará su historia a medida que transcurre el siglo XX, coincidiendo con muchos de los personajes y acontecimientos que lo marcaron.

De lectura ágil y entretenida, incluye un recetario en sus páginas finales.
Displaying 1 - 30 of 189 reviews

Can't find what you're looking for?

Get help and learn more about the design.