Проблемът е, че дори и да се наложат минималните възпитателни мерки, позволени от борците за човешки права (а те са наистина минимални, вЕрвай ми), те се саботират от родителското тяло, което явно смята, че ролята на родител се изчерпва със замитане на всичко, което е успяло да ос*ре отрочето.
Пример - явно подправена извинителна бележка, донесена от родител - личен опит.
Пример - скандал от родител за прибран от учителя телефон (използван по време на час, разбира се) - личен опит.
Пример - скандал от родител за прибран от учителя НОЖ - личен опит.
.
Пример - скандал от родител за направена забележка, че детенцето руши училището. Дребни подробности - родителят е представител на една определена партия с много власт, конфликтът се представя като етнически, колежката губи работата си и печели инфаркт на 45 години.
За битите от мама и тате учители да споменавам ли?
Достатъчно бавно ли го написах?