"Че то ужасно много мъже твърдят искрено, че искат деца" - е , тук иде реч за един от тези, които казват, че не искат. Толкова невероятно ли е допускането, че както искащия деца може в някакъв момент да "реши", че други неща са му по-важни, така и неискащият да се понаучи да иска и да му стане поне малко удоволствие това?
Съгласен съм с мнението, че няма как насила да стане, но може поне да се опита с добро, вместо със скандали.
Младите родители не разбират, че животът се променя коренно след появата на детето и вече просто няма същото време нито за почивка, нито за забавления. Майката го разбира по принуда от ден 1 като ѝ тръснат ревящото същество в родилното. Таткото е най-лесно да го разбере, ако и на него му го тръснат на ден 5 или когато там е изписването. И не само за да го закара до дома, където да чакат 2те баби.
Повечето бащи, за които става дума в подобни теми, дори още не са разбрали, че няма как животът им да остане същия. И с охладняването на отношенията с майката, която нон стоп се занимава с бебето, им е все по-трудно да го разберат. Само това казвам. Ако гледната точка на баща по подобни въпроси е ненужна - прескачайте. Аз прескачам много неща, особено от потребители, от които рядко виждам смислени за мен мнения.