Извинявай, но доста грубо се изказваш за въпросното детенце - какво значи безхарактерно и наивно?! Това че ще се тръшне посред града за кола примерно ще го направи ли според теб волево и със силен характер? Ти сама признаваш, че колата е вредна, детенцето го знае и не иска - какъв е проблема? Не знам с какви методи майката го е постигнала и поради това не бих искала да ги коментирам, но и аз бих се радвала, ако детето ми знае кое е полезно и кое не и ми се доверяви като му кажа, че ябълката е полезна, а снакса не и не посегне първо към него. А ти си в правото си да разрешаваш на детето да яде каквото и когато сметнете за добре, затова и не би трябвало да те притеснява тя какво ще си помисли.
Не съм искала да звучи ГРУБО, още повече, че съм споменала че са ни много близки. Имах предвид следното: веднъж децата ни си играеха заедно и в стаята беше влязла някаква буболечка. Въпросното дете викна "Мамо има буболечка", а тя каза на шега "Ами убий я и посля я изяж", след което дедето попита "Полезна ли е?" и тя пред смях ми каза, че ако каже че е полезна като нищо ще я изяде.