Нищо че си имаме страшно много общи неща и че знае как да докосне душата ми. Никога не съм била материалист, жалко че така са ме възпитали нашите-защото любовта си е любов, но ако човекът не е стабилен , отговорен и амбициозен,ако не може да ти предложи един нормално съществуване, няма живот за тебе-обречена си да теглиш и да работиш за да се грижиш за семейството ,за дома ,за децата.
Сега разбирам защо са ги женели навремето родителите с предварително уговорени партньори- аз не бих искала някоя от дъщерите ми да попадне на подобен търтей и насилник и да си трае само защото и е мъж и го е обичала например-иска за нея някой който ще се грижи за нея и ще я уважава.
Аз лично съм си взела своето-изпитала съм истинската всеотдайна обич, била съм безкарайно,безкрайно щастлива.
Сега искам да съм просто спокойна....а това не е малко..