Казах, че без мъж до мен, без дом и работа не бих раждала...
Мъж - човек, който ме обича, на който мога да разчитам, който ще иска и ще бъде баща на детето си и ще му даде онази мъжка любов и грижа, от която детето се нуждае.
Под дом и работа разбирам, да не мизерстваме, да не оставаме в средата на месеца без пари да се чудим как да свържем двата края, да не се трупат неплатени сметки и дългове.
Под дом... да може спокойно да си позволим да имаме покрив над главите... даже не говоря за закупен такъв, но да се тъпчем 10 семейства в 2 стаи, т.е. ако нямаме собствен или не изплащаме то поне да може да се позволи спокойно под наем наше място...
Сега по-ясно ли е?
И да кажем след една възраст ако няма партьор, човек може да реши да отглежда сам дете, но все пак покрив, храна, лекарства, дрехи, учебници и т.н. трябва да може да му осигури...а не като циганите да ражда и отглежда....
Защото да, да родиш дете и да го обречеш на мизерия и живот без 1 родител, целенасочено за мен е егоизъм и начесване на крастата да имаш дете... или просто безотговорност защото видиш ли станало детето ...примерно.