При тези обстоятелства аз бих постъпила така:
непременно си прибирам детето у дома.
Сутрин, ако аз съм на работа, таткото води ученика на училище, а у дома идва например съседка- пенсионерка, която води дребната на градина в прилично време.
Следобед- ученика отива у баба си; когато свърша работа, се прибираме заедно у дома. Настанявам ученика да учи под строгия ми поглед, аз си гледам работата; отскачам, прибирам си девойката от градина и пак зависявам вкъщи и тормозя баткото със строг поглед, ако се офлянква:-)); както и ще му помагам при нужда.
Така ще имаш непосредствени наблюдения поради що закъсва с учението- дали го помързява, дали му е трудно, дали не си отвлича вниманието с нещо. И когато установиш причината, ще търсиш решение на проблема.
Ще ти е трудно, да. Но ще го преживееш.