Ами дай й малко време да се научи да спи. Някои деца са малко по-трудни в това отношение и им отнема време да схванат идеята, че през нощта се спи непрекъснато.
Малкият ми син спеше само под мишниците ни в началото (непременно трябваше да му е подпряна главата на меко от всички страни, иначе ревеше) и си цокаше на час и половина - два нощем със съответните дълги будувания, докато изкара газовете. Постепенно се научи да спи отделно и да цока на 3 часа - за около месец. Аз не съм правила нищо особено и никога не съм го оставяла да плаче нощем, за да се научи да заспива сам или да се храни под час. Просто следях дали е готов постепенно да се отдели на повече от сантиметър от мен нощем. На месец и половина вече си заспиваше сам спокойно в леглото, а като се събудеше да пръцка, си риткаше и си заспиваше сам отново, без да се страхува и плаче. Но просто трябва време и да следиш и слушаш какво ти показва детето. И винаги да си готова да го гушнеш, успокоиш и накърмиш. Ако даваш на детето сигурност, е по-вероятно да се научи по-бързо да спи спокойно нощем, защото ще знае, че винаги си там да му помогнеш.