Човек не е нужно да остава част от класата, от която произхожда. Някои деца приемат прекалено навътре "оправянето сам" и се отделят от родителите си.
Имам приятели, които са от богати семейства.
След завършване на училище (не университет) са започвали работа, за да могат да се самофинансират, единственото, което е плащано от родителите им е таксата за обучението им, и то по желание на самите деца. И така, започват да изграждат свой собствен стандарт и класа. Има такива, които постигнаха повече от родителите си във всяко отношение, има такива, които не прокопсаха много, такива, които са на средно равнище (имат работа, семейство и личен дом, но средствата им не са им в повече), и такива, които са се върнали при мама и тати след това.
А, имам и приятели архитекти и лекари, които са от най-обикновенни семейства (работническата класа, ама буквално), които се стремят да осигурят сами на себе си ( и децата си)много повече от това, което са им осигурили родителите им като стандарт...нали "искам детето ми да има това, което аз не съм имал, защото не сме можели да си го позволим"...
Така, че това с продължаването на класата не е закономерност.